ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑΚΟ «ΦΑΓΩΜΑ» ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΝΔ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ;
Έντονη ήταν η φημολογία που κυκλοφορούσε τις τελευταίες μέρες πριν τις εκλογές του Ιουνίου ότι αν ο Μητσοτάκης έχανε τις εκλογές, οι πρώτοι που θα έσπευδαν να τον «τελειώσουν» θα ήταν τα τρία "ορφανά" του ΛΑΟΣ που βρίσκονται εδώ και μια δεκαετία πλέον εντός της ΝΔ, αφού το 2012 εγκατέλειψαν τόσο τον Γ. Καρατζαφέρη και το κόμμα που τους ανέδειξε σε βουλευτές, όσο και τις ιδέες που τόσο φανερά υποστήριζαν προτού ενταχθούν στη ΝΔ (ασχέτως αν αυτές ήταν σωστές ή όχι) για χάρη της υπουργικής καρέκλας και της ένταξης τους στη τότε ΝΔ του Α. Σαμαρά, η οποία κάθε άλλο παρά ίδια είναι με τη ΝΔ του σήμερα.
Καλώς ή κακώς δεν θα μάθουμε ποτέ αν η φημολογία αυτή ήταν αλήθεια. Πάντως, αν κρίνουμε από τον τρόπο που πλέον αντιμετωπίζει ο Μητσοτάκης αυτά τα τρία "δεξιότερα" στελέχη της ΝΔ, που μέχρι πρότινος διέθεταν σημαντικά υπουργικά χαρτοφυλάκια, μάλλον ο ίδιος λάμβανε την όλη κατάσταση λιγάκι πιο σοβαρά.
Η τύχη «των τριών»
Ο Θ. Πλεύρης (γιός του γνωστού δικηγόρου και αποκαλούμενου ως "θεωρητικού του εθνικισμού" Κ. Πλεύρη, που κατά καιρούς έχει δεχθεί σφοδρή κριτική για πολλές από τις απόψεις και τις κινήσεις του, όπως για τον ναζιστικό χαιρετισμό εντός δικαστικής αίθουσας) που στη προηγούμενη κυβέρνηση είχε αναλάβει το κρίσιμο χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Υγείας (εν καιρώ πανδημίας) βρέθηκε εκτός κυβερνητικού σχήματος και δεν φαίνεται ότι θα ξαναβρεί το δρόμο προς κάποια θέση του υπουργικού συμβουλίου -στο κοντινό μέλλον τουλάχιστον-. Με την κίνηση του αυτή, ο Κ. Μητσοτάκης όχι απλά "καρατομεί" το πρόσωπο στο οποίο συσσωρεύτηκαν οι περισσότερες από τις ευθύνες για την λανθασμένη -αν όχι εγκληματική- διαχείριση της πανδημίας, δίνοντας έτσι στον κόσμο την εντύπωση ότι προνοεί ώστε τέτοια λάθη να μην επαναληφθούν, αλλά ταυτόχρονα αφαιρεί από το προσκήνιο του κόμματος ένα ένα τα στελέχη που μπορούν να δημιουργήσουν ενδεχομένως προβλήματα ή να σταθούν εμπόδια στην κεντρώα στροφή της ΝΔ προς την ιδεολογία του "εκσυγχρονισμού" μακριά από την συντηρητική και χριστιανική ΝΔ που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος εάν έβλεπε τη σημερινή ΝΔ θα έτριβε τα μάτια του. 
Ο Μάκης Βορίδης, «αναβαθμίσθηκε» δια της αφαίρεσης χαρτοφυλακίου με αρμοδιότητες διακυβέρνησης. Ως υπουργός Επικράτειας πλέον -και έχοντας αναλάβει τον ρόλο του «εκπροσώπου του Πρωθυπουργού εντός Βουλής» - η μόνη ίσως δουλειά του είναι να "τσακώνεται" με τα κοινοβουλευτικά κόμματα που βρίσκονται δεξιότερα της ΝΔ, όπως και με την κ. Κωνσταντοπούλου ενδεχομένως. Η τοποθέτηση του σε αυτή τη θέση, η οποία δεν περιλαμβάνει καμία αρμοδιότητα διακυβέρνησης, δεν είναι καθόλου τυχαία. Ο κ. Βορίδης πιθανώς να αποτελεί το κυριότερο από τα τελευταία "αναχώματα" στην στροφή της σημερινής ΝΔ του Μητσοτάκη στον εκσυγχρονισμό, το κέντρο και πιθανώς την κεντροαριστερά -μιας και τόσο η κυβέρνηση, όσο και το ίδιο το κόμμα έχουν γεμίσει με "σημιτικούς" προερχόμενους από το ΠΑΣΟΚ-, λόγω του "πλούσιου" παρελθόντος του στην άκρα δεξιά (το οποίο φυσικά δεν μπορεί να συνδυαστεί με το εκσυγχρονιστικό αφήγημα του Κ. Μητσοτάκη), με τα πιο γνωστά "επιτεύγματα του" να είναι η θέση του ως ΓΓ της νεολαίας της ΕΠΕΝ, του μεταδικτατορικού κόμματος του Γ. Παπαδόπουλου, καθώς και οι εικόνες του που κυκλοφορούσε όντας φοιτητής με ένα τσεκούρι στη Νομική Σχολή. 
Ο Άδωνης Γεωργιάδης, αποτελεί μια κάπως πιο ζόρικη περίπτωση, καθώς είναι αντιπρόεδρος του κόμματος και στήριξε φανερά τον Κ. Μητσοτάκη στην διεκδίκηση της αρχηγίας της ΝΔ. Έτσι, ο Μητσοτάκης αποφάσισε να επαναλάβει τη πατέντα της προηγούμενης κυβέρνησης, στην οποία ο Α. Γεωργιάδης ήταν μεν υπουργός Ανάπτυξης, αλλά τις αναπτυξιακές αρμοδιότητες τις είχε ο Παπαθανάσης. Τώρα ο Άδωνης διορίστηκε υπουργός Απασχόλησης, αλλά του δόθηκε το μισό υπουργείο. Το άλλο μισό, με τις "ζουμερές" αρμοδιότητες, το κατέχει η Σοφία Ζαχαράκη. 
Συνεπώς, ο Κ. Μητσοτάκης τους τελειώνει με διαφορετικό τρόπο τον καθένα. Από μια άποψη ίσως τελειώνουν και μόνοι τους. Άλλωστε, τι να κάνουν σε μια …κεντροαριστερή κυβέρνηση, όπως εύστοχα αναφέρει και ο γνωστός δημοσιογράφος, Μανώλης Κοττάκης.
Το στροφή της ΝΔ προς την κεντροαριστερά
Η Νέα Δημοκρατία ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 1974 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, με κύρια ιδεολογικά πατήματα τον Συντηρητισμό, την Χριστιανοδημοκρατία και τον Φιλελευθερισμό. Άλλωστε, αυτά τις επέτρεπε να έχει ο προκάτοχος της, η Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις (ΕΡΕ) του Κ. Καραμανλή, η οποία ιδεολογικά βρισκόταν ακόμα δεξιότερα της ΝΔ του 1980. Η ΝΔ του παρελθόντος δεν θυμίζει σε τίποτα τη σημερινή ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη, η οποία έχει κάνει μια στροφή προς το κέντρο και ενδεχομένως και τη κεντροαριστερά, κάποιοι πιο τολμηροί θα πουν. Τα συνεχή επιδόματα που δίνονται δεν είναι ούτε κατά διάνοια πολιτική δεξιού κόμματος, αλλά αριστερού ή ακόμα και σοσιαλιστικού καθεστώτος. Τόσο στο κόμμα, όσο και στη σημερινή κυβέρνηση έχουν "εισβάλλει" ούτε δύο ούτε πέντε αλλά δεκάδες πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της κεντροαριστεράς, που ανήκαν κυρίως στην αποκαλούμενη ¨σημιτική πτέρυγα".
Αξιοσημείωτη επίσης είναι και η ευέλικτη στάση που διατηρεί η ΝΔ στα εθνικά ζητήματα, κρατώντας κάθε άλλο μαχητική και σκληρή στάση έναντι της Τουρκίας, έχοντας τοποθετήσει ως υπουργό Εξωτερικών τον "εκλεκτό" του Κ. Μητσοτάκη, τον Γ. Γεραπετρίτη, που εντελώς τυχαία είχε διατελέσει Γενικός Γραμματέας της Κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου.
Το θέμα των ιδιωτικών ΑΕΙ
Η μόνη πολιτική πράξη που κρατάει ακόμα "με χίλια ζόρια" τη ΝΔ στη κεντροδεξιά είναι η πρόθεση της να προχωρήσει η τροποποίηση του άρθου 16 για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και προς τιμήν της που προωθεί το ζήτημα αυτό. Με ποια λογική αυτή η χώρα που ίδρυσε τα πρώτα «ιδιωτικά πανεπιστήμια» από τον 4ο π.Χ. αιώνα ακόμη, δεν έχει ιδιωτικά πανεπιστήμια τον 21ο μ.Χ. αιώνα; Και αναφέρομαι βεβαίως στην Ακαδημία του Πλάτωνα, που λειτούργησε για χίλια χρόνια, με μαθητές της τον Αριστοτέλη, τον Ξενοκράτη, τον Κικέρωνα και άλλους. Έκτος αυτού, είναι παράλογο να μπορούν να υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία αλλά όχι ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Με ποια λογική άλλωστε υπάρχουν σε όλες τις χώρες του κόσμου ιδιωτικά πανεπιστήμια και όχι στην Ελλάδα, η οποία όποτε τη συμφέρει (σε κυρίως μικρής σημασίας ζητήματα) ακολουθεί το ευρωπαικό πρότυπο, όπως στην νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων, και σε άλλα κρίσιμα ζητήματα κοινωνικού και οικονομικού χαρακτήρα, βρίσκεται "100 χρόνια πίσω"; Ακόμη, με ποια λογική χιλιάδες οικογένειες αναγκάζονται κάθε χρόνο να στέλνουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν στη Βουλγαρία, στην Τσεχία, στη Ρουμανία, στην Ολλανδία και άλλες χώρες, δαπανώντας μεγάλα ποσά εις βάρος του οικογενειακού τους προϋπολογισμού και εξάγοντας απίστευτα χρήματα στο εξωτερικό; Όταν θα μπορούσαν, όχι μόνο να σπουδάζουν τα παιδιά μας σε ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα, αλλά και χιλιάδες παιδιά του εξωτερικού, αποτελώντας αυτό σημαντική πηγή πλούτου για τη χώρα μας
Συμπερασματικά, η στροφή της ΝΔ στο κέντρο και τη κεντροαριστερά, ή στην ιδεολογία του "εκσυγχρονισμού" όπως την αποκάλεσε στις προγραμματικές του δηλώσεις ο ίδιος ο πρωθυπουργός, είναι αδιαμφισβήτητη, και όποιος δεν το αποδέχεται εθελοτυφλεί. Κατά πόσον αυτή η εξέλιξη θα λειτουργήσει προς όφελος της χώρας μας ή όχι, μένει να φανεί μελλοντικά.
Χρήστος Τσάκος