(Γράφει ο Χρήστος Τσάκος, Φοιτητής Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής)
Η ταραχώδης συζήτηση γύρω από το φλέγον ζήτημα των τελευταίων εβδομάδων (κακώς είναι φλέγον, καθώς άλλα είναι τα πραγματικά ζητήματα που αφορούν τη καθημερινότητα των πολιτών), που δεν είναι άλλο από τη ψήφιση του ν/σ για τον γάμο των ομοφυλόφιλων, έχει φέρει στο προσκήνιο ένα σενάριο που, αν κάποιος αναλογιστεί τα τωρινά δεδομένα, δεν ακούγεται και τόσο απίθανο.
Αρχικά, ακουγόταν από κυβερνητικές πηγές πως το ν/σ για τον γάμο των ομοφυλόφιλων, και συνεπώς την υιοθεσία παιδιών από αυτούς, θα αργήσει να έρθει, ίσως και μετά απ'τις ευρωεκλογές, με τη πιο τρανή απόδειξη να είναι η φράση του πρωθυπουργού «δεν θα βάλουμε το κάρο μπροστά από το άλογο», υπονοώντας πως θα υπάρξει ένα διάστημα "ζύμωσης" με τους πολίτες προκειμένου το ν/σ να περάσει με όσο το δυνατόν λιγότερες αντιδράσεις από την κοινωνία.
Ξαφνικά, μονάχα λίγες ημέρες αργότερα, η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως το ν/σ για τον γάμο των ομοφυλόφιλων θα έρθει προς ψήφιση πολύ σύντομα. Προφανώς, ο Κ. Μητσοτάκης δεν ξύπνησε ένα πρωί και άλλαξε γνώμη αναφορικά με το πότε θα έρθει το ν/σ στη Βουλή, ούτε δέχθηκε τη "θεία φώτιση". Προς τι άραγε αυτή η βιασύνη του πρωθυπουργού να περάσει ένα ν/σ που, όχι απλά δημιουργεί ρήγμα στα θεμέλια της κοινωνίας και αλλοιώνει τις αξίες και αρχές που την κρατάνε σε συνοχή, αλλά πρωτίστως δημιουργεί τριγμούς στο ίδιο του το κόμμα και επιφέρει σημαντικές απώλειες ψηφοφόρων ενόψει ευρωεκλογών;
Η γενικότερη συμπεριφορά του πρωθυπουργού τους τελευταίους μήνες δημιουργεί εύλογα ερωτήματα. Στη προηγούμενη τετραετία η κυβέρνηση, όποτε προέβαινε σε μειοδοτικές και ανθελληνικές πολιτικές (ουκ ολίγες φορές δηλαδή), μας είχε συνηθίσει στο να προσπαθεί να τις κουκουλώσει ή έστω να περάσουν απαρατήρητες από την πλειονότητα των πολιτών. Τώρα όμως κάτι έχει αλλάξει. Πρώτα φέρνει το ν/σ για την νομιμοποίηση των παράτυπων μεταναστών και τώρα το ν/σ για τον γάμο ομοφυλοφίλων, χωρίς να προσπαθήσει καν να κρατήσει τα προσχήματα τής άλλοτε συντηρητικής παράταξης του Κ. Καραμανλή (την οποία προκλητικά χαρακτήρισε "προοδευτική παράταξη" ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης προ λίγων ημερών). Εν ολίγοις, η ΝΔ προεκλογικά τρομοκρατούσε τους πολίτες για την "αριστερή" ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία τελικά εφάρμοσε η ίδια!
Στο επιτελείο του Κ. Μητσοτάκη δεν είναι ανόητοι. Γνωρίζουν πολύ καλά πως οι κυβερνητικές πολιτικές των τελευταίων μηνών έχουν δυσαρεστήσει πολλούς "συντηρητικούς" ψηφοφόρους και ειδικά ο γάμος των ομοφυλοφίλων θα προκαλέσει μεγάλες απώλειες στο κυβερνών κόμμα στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Άρα, προφανώς ο κ. Μητσοτάκης δεν ενδιαφέρεται ούτε για τη βάση του κόμματός του που "βράζει", ούτε για τις απώλειες που θα υποστεί. Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί;
Ο πρωθυπουργός γνωρίζει καλά πως όσα έπονται παγκοσμίως, και συνεπώς και στην Ελλάδα, δεν είναι καθόλου θετικά, και ας μην έχουν γίνει ακόμα αισθητά. Ήδη από τις αρχές της δεύτερης τετραετίας του έχει προκληθεί δυσαρέσκεια σε ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της ΝΔ, οπότε το να φέρνει η κυβέρνηση προς διαβούλευση ένα ν/σ ξενόφερτο, "αλλιώτικο" για τον μέσο Έλληνα Χριστιανό και το οποίο θα προκαλέσει εσωκομματικές αντιδράσεις, δημιουργεί μια μεγάλη αντίφαση. Γιατί να θέλει να δυσχεράνει την ήδη επιβαρυμένη θέση του ίδιου και της κυβέρνησής του ο πρωθυπουργός; Μήπως έχει άλλα σχέδια για το μέλλον;
Η απάντηση, κατά την δική μου εκτίμηση πάντα, είναι ναι. Ο πρωθυπουργός γνωρίζει πως όσα έπονται παγκοσμίως θα δημιουργήσουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα στην ήδη αδύναμη Ελλάδα. Τα όσα συμβαίνουν στην Ερυθρά Θάλασσα και το γεγονός ότι τα πλοία λόγω των Χούθι δεν διασχίζουν το Σουέζ αλλά κάνουν τον γύρο της Αφρικής για να φτάσουν στην Ευρώπη, θα προκαλέσει νέα κύματα ακρίβειας πανευρωπαϊκά, η οποία θα είναι πράγματι εισαγόμενη αυτή τη φορά (και όχι όπως αυτή που αποδόθηκε στον πόλεμο στην Ουκρανία, για την οποία ευθύνεται η κυβέρνηση λόγω των κυρώσεων που επέβαλε στη Ρωσία σαν καλό "σκυλάκι" των Ευρωπαίων) με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να μη μπορεί να κάνει τίποτα για να θωρακίσει τους ήδη επιβαρυμένους Έλληνες από τις προηγούμενες πολιτικές της.
Ο Κ. Μητσοτάκης τα λαμβάνει όλα αυτά υπόψη του και σκέφτεται καιρό τώρα το πώς θα "πηδήξει από τη βάρκα" εάν εν τέλει δει πως αυτή "βουλιάζει", δηλαδή η κατάσταση στην Ελλάδα οδηγηθεί σε τέτοιο σημείο που θα αμφισβητηθεί έντονα η μέχρι στιγμής αδιάβρωτη εξουσία του. Είναι από παλιά άλλωστε γνωστό πως ο πρωθυπουργός θα καλόβλεπε μια θέση στην Ευρώπη, ασχέτως αν διαψεύδει τέτοια σενάρια.
Προκειμένου όμως να γίνει δεκτός από την Ευρώπη, είναι αναγκαίο να δημιουργήσει και ένα συγκεκριμένο προφίλ διακυβέρνησης, φιλικό προς τη woke ατζέντα που προωθείται από την ΕΕ και τις παγκόσμιες ελίτ. Έτσι θεωρώ πως εξηγείται γιατί ο πρωθυπουργός προχώρησε βιαστικά στο να φέρει αρχικά το ν/σ για τους παράτυπους μετανάστες και τώρα αυτό για τους ομοφυλόφιλους. Ο πρωθυπουργός αγνοεί τις αντιδράσεις των πολιτών όχι επειδή προχωράει σε μια δήθεν "σημαντική μεταρρύθμιση" για την οποία οι Έλληνες δεν είναι έτοιμοι (αυτή την εικόνα προσπαθούν να καλλιεργήσουν τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ) αλλά διότι πλέον τον ενδιαφέρει η γνώμη των Ευρωπαίων παραγόντων για τον ίδιο κι όχι των Ελλήνων ψηφοφόρων, όποιο και να είναι το πολιτικό κόστος για τον ίδιο και τη ΝΔ.
Συνεπώς, το δυσάρεστο συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουμε είναι πως ο πρωθυπουργός ενός δήθεν "συντηρητικού" και (κεντρο)δεξιού κόμματος υιοθετεί παραδοσιακά αριστερές πολιτικές και αντιλήψεις, προκειμένου να προωθήσει ένα "φιλικό προφίλ" του ιδίου στην ΕΕ και τα παγκόσμια κέντρα εξουσίας, εις βάρος φυσικά τόσο των ελληνικών συμφερόντων, όσο και των πολιτισμικών αξιών που διέπουν την κοινωνία μας εδώ και αιώνες. Δεν έχει άλλωστε άλλον λόγο να προβεί σε τέτοιες πολιτικές, οι οποίες γνωρίζει πως θα του επιφέρουν μεγάλο πολιτικό κόστος, εκτός αν επιχειρήσει να αλλοιώσει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών μέσω της επιστολικής ψήφου.