Απομένουν λίγες ώρες προτού ανοίξουν οι κάλπες για δεύτερη φορά εντός 2 μηνών, προκειμένου οι πολίτες να αποφασίσουν για το μέλλον των ίδιων, των παιδιών τους αλλά και της πατρίδας συνολικά. Η κρίσιμη αυτή εκλογική αναμέτρηση, ίσως αποτελεί τη σημαντικότερη όχι απλά από την κατάλυση της δικτατορίας το 1974, αλλά από την μετεμφυλιακή εποχή.
Οι πολίτες της Ελλάδος, τα οικονομικά συμφέροντα και κέντρα εξουσίας ανά τον κόσμο που δραστηριοποιούνται εντός ελληνικού εδάφους, καθώς και οι ξένες κυβερνήσεις, μέσω των πρεσβειών τους, έχουν πάρει ήδη ¨μια γεύση" για τα αποτελέσματα των αυριανών εκλογών, τα οποία δεν αναμένεται να διαφέρουν ιδιαίτερα από τις προγενέστερες κάλπες του Μάη.
Λαμβάνοντας υπόψη τις δημοσκοπήσεις που έχουν διεξαχθεί τη τελευταία εβδομάδα, τα μεγάλα και παραδοσιακά κόμματα φαίνεται να κινούνται σε παρόμοια ποσοστά με αυτά που κατέγραψαν στην αναμέτρηση του Μαίου.
Συγκεκριμένα, τα ποσοστά της ΝΔ φαίνεται να παραμένουν σταθερά μεταξύ 37-42%, εξασφαλίζοντας έστω και οριακή αυτοδυναμία, ανεξαρτήτως αν η βουλή που θα προκύψει θα είναι πεντακομματική ή οκτωκομματική, εκτός αν υπάρξει κάποιο απρόοπτο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει επίσης σταθερός με κάποιες πτωτικές τάσεις, το ποσοστό του οποίου αναμένεται να κυμανθεί μεταξύ 17-20%.
Το ΠΑΣΟΚ αναμένεται να λάβει 10-13%, ενώ το ΚΚΕ 6-8%.
Όσο αφορά τα μικρότερα κόμματα, η Ελληνική Λύση φαίνεται να έχει εξασφαλίσει την είσοδο της στη Βουλή, με ποσοστό που θα κυμαίνεται μεταξύ 3-5%. Η Πλεύση Ελευθερίας αναμένεται να κυμανθεί στα ίδια ποσοστά, ενώ με την είσοδο της στη Βουλή φλερτάρει η Νίκη, με ποσοστό από 2,5 έως 4%.
Το κατώφλι της Βουλής αναμένεται να αγγίξει το ΜέΡΑ25 αλλά και οι Σπαρτιάτες, που υποστηρίζονται από τον Η. Κασιδιάρη, κόμματα τα οποία έχουν προοπτικές ακόμα και εισόδου εντός του κοινοβουλίου, αν δεν κοπούν οριακά από τον μηχανισμό της Singular Logic.
Με βάση τα παραπάνω, η ΝΔ αναμφίβολα θα έρθει πρώτη στις εκλογές, με διαφορά κοντά στις 20 μονάδες από τον ΣΥΡΙΖΑ, εξασφαλίζοντας κοινοβουλευτική πλειοψηφία που μπορεί να κυμανθεί από 151 βουλευτές έως και πάνω από 170. Οπότε, αυτό που διακυβεύεται στις εκλογές αυτές δεν είναι ποιος θα κυβερνήσει ή αν θα είναι αυτοδύναμη η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη, αλλά το εύρος της αυτοδυναμίας που θα λάβει η ΝΔ. Αυτό προκύπτει από την αλαζονεία του Κ. Μητσοτάκη και του περίγυρου του, την οποία προσπαθούν προεκλογικά να κρύψουν οι επικοινωνιολόγοι του, η οποία έγινε εντονότερη ύστερα από την πρωτοφανή κατάρρευση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις εκλογές και το 40% που έλαβε η ΝΔ, παρά τα όσα συνέβησαν τη περίοδο διακυβέρνησης της, όπως: η λανθασμένη, αντιδημοκρατική και απολυταρχική διαχείριση της υγειονομικής κρίσης του COVID, η επιβολή συνεχόμενων και καταστροφικών για την οικονομία και την ψυχολογία των πολιτών lockdown, η θέσπιση άμεσου και έμμεσου υποχρεωτικού εμβολιασμού των πολιτών, σε συνδυασμό με την επιβολή προστίμων στους ηλικιωμένους που δεν επιθυμούσαν να εμβολιαστούν και η αύξηση του δημόσιου χρέους.
Εκτός αυτού, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ευθύνεται για την ακρίβεια που προήλθε από τις κυρώσεις της Ελλάδας στη Ρωσία, ακολουθώντας για ακόμη μια φορά τυφλά τις εντολές της Ευρωπαικής Ένωσης, αδιαφορώντας για το εθνικό συμφέρον και τις συνέπειες που αυτές είχαν για την χώρα, καθώς και έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ διαχρονικά για το έγκλημα των Τεμπών. Προσωπική ευθύνη έχει φυσικά ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης και για τις υποκλοπές της ΕΥΠ σε πολιτικούς, στρατιωτικούς, δημοσιογράφους και πρόσωπα που απασχολούν τη δημόσια ζωή, όντας προιστάμενος της ΕΥΠ, αφού μεταβίβασε τη δικαιοδοσία της από το υπουργείο Εσωτερικών στο Πρωθυπουργικό Γραφείο. Παρά το γεγονός πως ο Κ. Μητσοτάκης δήλωσε επανειλημμένα ότι ο ίδιος δεν γνώριζε για τις υποκλοπές, η ευθύνη του για το ζήτημα όχι απλά δεν εξανεμίζεται, αλλά αυξάνεται, καθώς αυτό αποδεικνύει ότι ο Πρωθυπουργός δεν γνωρίζει τι συμβαίνει σε μια υπηρεσία κρίσιμη για την εθνική ασφάλεια, η οποία βρέθηκε στη δικαιοδοσία του ύστερα από νομοθετική πράξη της κυβέρνησης του.
Συνεπώς, αν ο κ. Μητσοτάκης έπραξε όλα αυτά όσο κυβερνούσε, έχοντας κοινοβουλευτική πλειοψηφία με λίγο πάνω από 150 βουλευτές, τι είναι ικανός ο ίδιος και η κλίκα του να κάνει με αυτοδυναμία με 160, 170 ή ακόμα και 180 βουλευτές; Δυστυχώς η απάντηση μπορεί να δοθεί χωρίς δεύτερη σκέψη. Θα κυβερνήσει την Ελλάδα με ακόμα περισσότερο αυταρχισμό, με μια αντιπολίτευση που τρώγεται μεταξύ της, δίχως να χρειάζεται να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, εγκαθιδρύοντας έτσι με την ψήφο των πολιτών ένα καθεστώς ηγεμονίας του ίδιου. Άλλωστε, πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ "μαρτύρησαν" τις προθέσεις και τους στόχους της ΝΔ αν λάβει ενισχυμένη αυτοδυναμία, αν και αργότερα "μαζεύτηκαν", με βασικότερο από αυτούς την τροποποίηση του συντάγματος, με αλλαγές στη παιδεία, τη δικαιοσύνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας, κάτι το οποίο μπορεί να αποβεί καταστροφικό για εθνική ακεραιότητα.
Για να μπορέσει μια κυβέρνηση να αλλάξει το Σύνταγμα της χώρας, απαιτούνται 180 βουλευτές. Σε περίπτωση λοιπόν που η ΝΔ δεν καταφέρει να εξασφαλίζει αυτοδυναμία με 180 βουλευτές, θα αναγκαστεί να στραφεί σε άλλα κόμματα προκειμένου αυτά να συμψηφίσουν την τροποποίηση του Συντάγματος, με το ΠΑΣΟΚ να αποτελεί τον πιθανότερο έως βέβαιο εταίρο της ΝΔ εντός κοινοβουλίου. Αυτό άλλωστε έχει αποδειχθεί διαχρονικά από το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τη πλειοψηφία των νομοσχεδίων που έφερε η κυβέρνηση την προηγούμενη τετραετία, από την παλαιότερη συνεργασία των 2 κομμάτων σε συγκεκριμένες συγκυρίες, καθώς και από την εισχώρηση εντός ΝΔ πολλών παλιών στελεχών του ΠΑΣΟΚ, προερχόμενα από την "Σημιτική πτέρυγα", τα οποία διετέλεσαν σημαντικό ρόλο στη κυβέρνηση κι ανέλαβαν κρίσιμα χαρτοφυλάκια. Επιπρόσθετα, δεν μπορεί ούτε πρέπει να παραλειφθεί το γεγονός ότι ο κ. Ανδρουλάκης υπήρξε θύμα των υποκλοπών, με τα ευρήματα των οποίων φαίνεται να τον κρατάει ο Μητσοτάκης, για αυτό άλλωστε δεν υπήρξε ιδιαίτερη προθυμία από τον ίδιο τον Ανδρουλάκη να προωθηθεί παραπάνω το θέμα στη δικαιοσύνη και να βγεί η αλήθεια στο φώς. Συνεπώς, οι τωρινοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, που οραματίζονται ότι το κόμμα θα αποτελέσει την ισχυρή αντιπολίτευση των προηγούμενων δεκαετιών απέναντι σε όσα πρόκειται να κάνει ο κ. Μητσοτάκης, είναι κάλο να ξανασκεφτούν την επιλογή τους αυτή πριν την κάλπη.
Συμπερασματικά, ανάχωμα στην ηγεμονία του Κ. Μητσοτάκη και την ισχυρή αυτοδυναμία του μπορεί να αποτελέσει μονάχα η αύξηση των ποσοστών των μικρότερων κομμάτων, καθώς και η είσοδος όσο το δυνατόν περισσότερων κομμάτων εντός κοινοβουλίου, προκειμένου να περιοριστούν οι έδρες που θα λάβει η ΝΔ.
Χρήστος Τσάκος